Vorige week waren op 3FM alleen maar liedjes van de jaren negentig op de radio. En toen hoorde ik weer het liedje van Hero (Antonie Kamerling). Ik kon hem nog helemaal mee bleren! Wat een heerlijk liedje vind ik dat! En dan hoor je vandaag dat Antonie er niet meer is. Ik schrok er echt van.
Ik dacht nooit aan morgen
vandaag was lang genoeg
Totdat ik jou zag
en ik dacht ineens aan morgenvroeg
Ik hield niet van de liefde
voor mij was er geen vrouw
Totdat ik jou zag
en ik hield zomaar ineens van jou
Je hebt niet in de gaten
wat je allemaal met me doet
Dat kun je ook niet weten
ik heb je pas een keer ontmoet
En toen heb je mij misschien niet eens gezien
ik ging nooit naar buiten
echt vrolijk was ik niet
nu loop ik zelfs te fluiten
en ik kijk of ik jou ergens zie
ik kon om niemand lachen
ik was tot niets in staat
nu ben ik dag en nacht een zon omdat ik weet dat jij bestaat
je heb niet in de gaten
wat je allemaal met me doet
dat kun je ook niet weten
ik heb je pas een keer ontmoet
en toen heb je mij misschien
niet eens gezien
als ik jou zou vragen drink
jij wat van mij zou je dan
lachen en blijft het daarbij
ik moet het toch proberen
ik weet alleen niet hoe
niet langer verlegen ik wil,
ik zal, ik ga naar je toe
er was een donder een bliksem
een slag toen ik je zag
ik ben veranderd een ander
sinds die ene lach
ik geef me over je hebt me
verzetten heeft geen zin
ik ben veranderd een
ander en dit is pas het begin
want je hebt niet in de gaten
wat je allemaal met me doet
dat kun je ook niet weten
ik heb je pas een keer ontmoet
en toen heb je mij
misschien jaaa heel misschien
niet eens gezien
vandaag was lang genoeg
Totdat ik jou zag
en ik dacht ineens aan morgenvroeg
Ik hield niet van de liefde
voor mij was er geen vrouw
Totdat ik jou zag
en ik hield zomaar ineens van jou
Je hebt niet in de gaten
wat je allemaal met me doet
Dat kun je ook niet weten
ik heb je pas een keer ontmoet
En toen heb je mij misschien niet eens gezien
ik ging nooit naar buiten
echt vrolijk was ik niet
nu loop ik zelfs te fluiten
en ik kijk of ik jou ergens zie
ik kon om niemand lachen
ik was tot niets in staat
nu ben ik dag en nacht een zon omdat ik weet dat jij bestaat
je heb niet in de gaten
wat je allemaal met me doet
dat kun je ook niet weten
ik heb je pas een keer ontmoet
en toen heb je mij misschien
niet eens gezien
als ik jou zou vragen drink
jij wat van mij zou je dan
lachen en blijft het daarbij
ik moet het toch proberen
ik weet alleen niet hoe
niet langer verlegen ik wil,
ik zal, ik ga naar je toe
er was een donder een bliksem
een slag toen ik je zag
ik ben veranderd een ander
sinds die ene lach
ik geef me over je hebt me
verzetten heeft geen zin
ik ben veranderd een
ander en dit is pas het begin
want je hebt niet in de gaten
wat je allemaal met me doet
dat kun je ook niet weten
ik heb je pas een keer ontmoet
en toen heb je mij
misschien jaaa heel misschien
niet eens gezien
Geen opmerkingen:
Een reactie posten